افسوس که سبزه ی چکر بانمکم رفت
کرونی در این نوشتار وجوه دیگری از شعرهای سمندر را مورد توجه قرار داده است. در این مجال این نوشتار را به همراه شعر زیبایی که وی برای حضرت احمدبن موسی شاهچراغ علیه السلام سروده و در این یادداشت به آن اشاره شده را با هم مرور می کنیم
***
بیژن سمندر، عزیز شعر شیراز هم رفت. شخصا شروع شاعری ام را مدیون او هستم و دو کتاب شعر شیراز و شعر شهر. فارغ از اینکه سیاست زدگی فرهنگ ما سبب شد این گنج گرانبها سالها از شیراز یا به قول خودش «شهر» دور بماند اما اینکه کسی در قلب نیویورک باشد و جزئیات واژه ها و رسوم و آیین این مردم نازنین را در یاد داشته باشد بی نظیر یا لااقل کم نظیر است.
سمندر الگوی تمام عیار شیرازی بودن و شیرازی ماندن بود. اگر شیرازی بودن افتخاری باشد که قطعا هست شیرازی ماندن بسیاری علی الخصوص نسل های جوانتر این شهر مدیون اوست. شیراز او با آفتاب جنگش ناز بود و در سرزمین اندیشه و هنرش با همین سطرهای به ظاهر ساده اما در بن مایه عمیق قلب ها را به هم کره می زد. مثل همه شیرازی ها با سیدعلاءالدین حسین واگویه می کرد اما یادش نمی رفت تذکار بدهد که آدم شدن مشکل و گنده شدن آسان است. با شاهچراغ با لفظ زیبای آقوی آقام و کاکوی کاکام درد دل می کرد و از او می خواست که هوای شیرازی ها را داشته باشد، اما مهمترین وجه شعرهای او دل عاشق و چشم زیبابینش بود. مراعات نظیرهای بینظیر تصویرهای جاودانه استعاره های ناب و جان بخشی عجیب از ابزار زندگی ساده مردم سبب شده بود روزمرگی ها را شعر کند آن هم چنان استادانه که هنوزاهنوز هیچکس به گرد پایش نخواهد رسید.
بی تردید از شمس ناصر و شاه داعی تا سمندر راه طولانی پیموده شد و بعدها احد و طارمی و امروز ده ها شاعر پیر و جوان علم شعر شیرازی را بر دوش دارند اما بی شک سلطان بی بدیل شعر شیرازی بیژن خان سمندر بوده و هست و همچنان خواهد بود.دریغا که حالا باید بخوانیم
افسوس که سبزه ی چکر بانمکم رفت
سهره ی کپلم گمپ گلم شاپرکم رفت...
***
یا شاه چراغ
ای شاه نور و چلچراغ، آقوی آقام یا شاه چراغ
یی کش دیگه جارم بزن، بکن صدام یا شاه چراغ
از در بگی بو پا میام، از دار بگی بو پر میام
می خوام به پابوست بیام، بو سر میام یا شاه چراغ
بسه ت منم، خسه ت منم، پابند گلدست منم
زنجیر عشقت همه جو بسه به پام یا شاه چراغ
شیداترین شیدا منم، شوق زیارت در تنم
طوق وفا در گردنم، کاکوی امام یا شاه چراغ
تاریخ حالش خوب نیس، دنیا به جز آشوب نیس
شیراز مام حالش بده، کاکوی کاکام یا شاه چراغ
شیراز ما، چویمون داره، اهلش به تو ایمون داره
حفظش بکن نیذُ بچاد، نیذُ بچام یا شاه چراغ
شیرازی یا رو دُشته باش، هوی اینا رو دُشته باش
ببه بَبَم، بُوی بُوام، آقوی آقام یا شاه چراغ
