مریم شیدا / نویسنده

مریم شیدا، بازمانده ای از بچه های دهه ی شصت. رشته شیمی خوانده بودم و از نوشتن فقط استعدادکی داشتم و عاشق مطالعه بودم. انشاهایم خوب بود و دیگران از خواندنش ذوق می کردند و من هم بیشتر مشتاق تا بنویسم. تا اینکه رمانی ساختم از تلخ و شیرین جنگ و در کنار تصحیح این رمان اصول نوشتن را کنار اساتید یاد گرفتم و بعد رو آوردم به آدمهای جنگ.شهدا و ایثارگران و چنین شد که تا کنون ۱۹ اثر نوشتم و ۱۲ سال از عمرم در راه خادمی شهدا گذشت.

آثاری چون الشام، بچه شیرازی, چند حبه قند، از سربازی تا سرداری، باران تشنه، عشق چرا ندارد،شهید شفاف، رسته مرد، حوالی روز هجدهم، لاله های عدالت، آوریل ۳۰۱۵, کوشک زلزله، شاید عشق و...